تاریخ جم رضا طاهری از پژوهشگران تاریخ و جغرافیای خلیج فارس پیشنیه جم را در سه دوره بررسی می‌کند. دوره ایلامی و هخامنشی تا ساسانیان، دوره اسلامی قرن‌های اولیه هجری قمری، دروه قاجار. و معتقد است جم علاوه بر دوران درخشان تاریخی قبل از اسلام از پیشینه بسیار صنعتی و کشاورزی در دوران اسلامی و به خصوص سال‌های شکوفایی تمدن بازرگانی و دریانوردی سیراف برخوردار است. در این دوره که آثار زیادی از آن باقی‌مانده است کشاورزی، صنعت قنات و کاریزکنی و حجاری و کوزه‌گری از رونق بالایی دارد. جم مهمترین پشتیبان صنعتی و کشاورزی مردمان ثروتمند و بازرگان سیرافی بود و علاوه بر تامین مایحتاج آب و خوراک سیرافیان، محل زندگی تابستانه خانواده‌های سیرافی بود. از نواحی یهودی نشین جم می توان روستاهای چاهه، بهر باغ، بهر مناره و زیبامکان را نام برد که بر اساس شواهد، قبرستان معروف آنها و مناره های بلند آنها نیز در این نواحی وجود داشته که تا کنون نیز قسمت هایی از آن ها پابرجا مانده‌اند. هنر اصلی مردم این ناحیه کوزه گری بوده است که در هنگام کاوشگری در هر یک از این نواحی می توان نمونه هایی از آن را دید. وجودنقش های گوناگون و با رنگها و طرح های پیچیده بر روی آثار باقی‌مانده از این مردمان، نشان دهنده‌ی پیشرفت چشمگیر هنر کوزه گری در اعصار گذشته‌ی تاریخ جم است. رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت در ذکر وجه تسمیه پدری و تل چگاسه می نویسد: پوزپدري در جم از نقاط ديدني جغرافياي تاريخي ايران مي‏ باشد. پدري احتمالا از كلمه پد + ري يا پادري به معناي محافظ شهر سلطنتي مي‏ باشد. پاد حفاظت كننده و ري و راگا و راگس نيز شهر سلطنتي معنا مي ‏دهد. از جمله نام‏ هاي زيباي ديگر كوه ‏هاي جم مي‏ توان به تل چگاسه اشاره كرد كه امروزه بام جم خوانده مي‏ شود. گاث يا گات یاگاثه در ادبيات كهن ايراني به معناي سرود مي باشد. گاس همان لغت پهلوي «گاه» است که به سين ختم مي‏ شده بمعني تخت و سرير و مراد «مملکت السرير» است که دولتي مستقل بود و در قفقاز شمالي و مقابله آن با زنگ و مترادف بودن با روم مناسب است. در پارسي باستان گاثو بمعني جا و مکان و تخت آمده، در اوستا گاتو بمعني جا و تخت، در پهلوي گاس در هندي باستان گاتو آمده است. ذيل «گاه» با این همه به گمان نگارنده چگاثه از چكاد يا چكاث و چگاث وچگاس ساخته شده‏ است به معناي قله يا بلندي و تَل نيز به معناي تپه مي‏ باشد و روي هم رفته تل چگاسه به معناي تپه‏ ي بلند است. دین با وجود اینکه جم در ناحیه‌ای میان شهرستان‌های سنی نشین جنوب استان فارس و بوشهر واقع شده‌است ولی مردم بومی این شهرستان، عمدتاً شیعه هستند، با این همه در میان شهرک نشینان جمعیت چندی از اقلیت‌های زرتشتی، مسیحی و یهودی و نیز اهل سنت زندگی می‌کنند. در سالهای نه چندان دوری نیز یهودیان بسیاری در جم زندگی می‌کرده‌اند که چند سال پیش به طور گروهی به اسراییل مهاجرت کردند. منبع:ویکیپدیا